1
مرکز تحقیقات ژنتیک و اصلاح نژاد ماهیان سردآبی یاسوج- عضو هیات علمی و مدیر مرکز
2
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور- محقق شاغل در مرکز یاسوج
چکیده
تاکید بر استانداردهای کیفیت آب در صنعت پرورش میگو، در قیاس با سایر گونه های پرورشی بیشتر است. میگوها نسبت به تغییرات آب بسیار حساس اند و لذا توجه ویژه ای به این موضوع باید صورت پذیرد. عمده ترین عامل تغییرات در کیفیت آب، غذای میگو است که درطول دوره پرورش و بصورت روزانه به آنها داده می‌شود. خوراک نقش مهمی در آبزی پروری دارد. استفاده از خوراک فرموله شده اختصاصی برای تامین نیازهای غذایی گونه هدف، میزان رشد و سلامت آبزی مورد نظر را تسریع می کند. پرهزینه ترین بخش آبزی پروری خوراک است و گران ترین بخش خوراک پروتئین آن، که منبع غنی از نیتروژن است. حجم بالائی از مواد مغذی مانند نیتروژن و فسفر از طریق خوراک وارد مزارع پرورش میگو می‌شود. بخشی از خوراک به عنوان خوراک خورده شده محسوب میگردد و بخشی بصورت مدفوع، خوراک مصرف نشده و باقی مانده های فرایند متابولیک شامل دی اکسید کربن و آمونیاک است از طریق آبشش به محیط آبی منتشر می شود. در این مقاله اهمیت مدیریت تغذیه میگو و راهکارهای لازم برای کاهش حداکثری اثرات منفی خوراک بر کیفیت آب استخرهای مزارع پرورش میگو ارائه میگردد.
)