پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران
چکیده
در حوضچههای آبزیپروری، پلانکتونهای گیاهی میکروسکوپی، در تغذیه غذای زنده آبزیان، میگو و ماهی استفاده میشوند. مدیریت علمی یک بدنه آب با کسب دانش در مورد عوامل محیطی، به ویژه عوامل فیزیکی-شیمیایی و بیولوژیکی، ارتباط نزدیک دارد و این امر تا حد زیادی بر بهرهوری آب تأثیر میگذارد. از نظر زیست محیطی، پلانکتونها در افزایش بهرهوری بیولوژیکی در استخرهای آبزیان نقش مهمی ایفا میکنند. پرورش موفق آبزیان در استخرها تا حد زیادی به کیفیت آب و محیط کلی آبزی بستگی دارد. فیتوپلانکتون و زئوپلانکتونها به تغییرات در کیفیت آب حساس میباشند و از این رو شاخص بسیار خوبی از شرایط محیط زیست در استخرها میباشند. پلانکتونها به سطح پایین اکسیژن محلول، سطح بالای مواد مغذی، آلایندههای سمی، کیفیت پایین غذا یا فراوانی و شکار واکنشهای معنیداری نشان میدهند. یک تصویر خوب از شرایط فعلی در حوضچهها را میتوان با نگاه کردن به شاخصهای پلانکتون، مانند زیست توده، فراوانی و تنوع گونهها مشاهده کرد. تأثیر سطح مواد مغذی بر جمعیت فیتوپلانکتونها در مزارع پرورش میگو، علاوه بر بازدهی رشد میگو، بر شدت و کیفیت اثرات زیست محیطی صنعت آبزی پروری بر محیط زیست پیرامون هم موثر میباشد.