اهمیت مطالعات آسیب شناسی در تشخیص بیماریهای میگو

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 مدیر فنی آزمایشگاه آسیب شناسی -پژوهشکده میگوی کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.

2 مسئول بخش بهداشت و بیماری ها .پژوهشکده میگوی کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.

3 رئیس ایستگاه شغاب .سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی ایران، پژوهشکده میگوی کشور- بوشهر

4 رئیس مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور-چابهار

5 کارشناس بهداشت و بیماری های .پژوهشکده میگوی کشور، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.

چکیده

چکیده بدیهی است در هنگام بروز یک بیماری در میگو، تغییراتی در بافتهای مختلف بدن ایجاد میشود که در واقع مطالعه همین تغییرات مبنا و اساس پاتولوژی را تشکیل میدهد. بافت شناسی به عنوان یک ابزار تشخیص، بیماری را معلوم میکند ولی باید کلیه اطالعات محیطی و بهداشتی به دست آمده یک جا جمع شود تا تصویر کاملتری از بیماری ارائه شود. هر چند از تکنیکهای تشخیصی سریع شبیه روش مولکولی PCR که بسیار حساس و اختصاصی است برای تشخیص یک عامل بیماریزا استفاده میگردد، ولی معموال در این روش با استفاده از یک بافت مشخص میتوان سایر عوامل بیماریزا را شناسایی نمود. لیکن بدون آماده سازی مناسب اولیه و تهیه مقاطع آسیب شناسی بررسی ضایعات ناشی از عوامل بیماریزا بر روی اندامکهای داخل سلول، تشخیص قطعا با مشکل روبرو خواهد بود. تکنیک بکار رفته در این روش بر اساس مطالعه و شناسایی اختالالت عملکردی و تغییرات ساختاری بافت ها میباشد که بر اساس عوامل ظاهری و آرایش سلول ها در ساختار طبیعی یک بافت نوع بیماری تشخیص داده میشود. بنابراین بهترین روش برای تأئید تشخیص عوامل بیماریزای باکتریایی و ویروسی تکنیک تشخیصی آسیب شناسی است که امروزه از آن به عنوان یک روش تائیدهی طالئی )test Golden )نام برده میشود.

کلیدواژه‌ها