موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
چکیده
صنعت آبزی‌پروری به یکی از مهمترین بخش‌های تولید غذا و تأمین پروتئین و ایجاد امنیت غذایی مورد نیاز جامعه تبدیل شده است. صنعت تکثیر و پرورش میگو از اواخر دهه60 در ایران آغاز گردید و طی سه دهه اخیر همزمان با رشد و توسعه این حرفه در عرصه جهانی از توسعه چشمگیری برخوردار بوده است. وجود اراضی ساحلی مستعدپرورش میگو در جنوب و شمال کشور و قیمت مناسب میگوی پرورشی در بازار جهانی و مزیت های نسبی باعث شده تا توجه مسئولین و مقامات کشور را به توسعه این حرفه همگام با توسعه جهانی جلب نماید.در ابتداء تکثیر و پرورش میگو با گونه هایی نظیر میگوی ببری سیاه، میگوی ببری سبز، میگوی سفید هندی آغاز گردید، ولیکن از سال 1383 به بعد، جهت افزایش میزان بهره وری و بواسطه توجیه اقتصادی بیشتر تولید، سیاست سازمان شیلات ایران بر تغییر گونه پرورشی به میگوی پا سفید غربی قرار گرفت. در سال 2017 طبق آمار سازمان خواربار جهانی- فائو ایران موفق به کسب رتبه چهاردهم تولید کنندگان میگو در جهان را داراست و در سال 1397 موفق به تولید بیش از 47859 تن میگوی پرورشی پاسفید غربی گردید. یکی دیگر از مباحث بسیار مهم و مورد توجه در صنعت آبزی پروری دنیا و کشور، موضوع امنیت زیستی و اجرای دقیق دستورالعمل های بهداشتی و فنی تولید میگو می باشد، که به واسطه آن از بروز و شیوع بیماری خطرناک در کشور، منطقه و جهان پیشگیری نمود.
)