اهمیت کاربرد جلبک های دریایی در تغذیه میگوی پرورشی

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

گروه تحقیق و توسعه شرکت گیلک دانه نوید، گیلان، رشت

چکیده

 کاربرد مستقیم پودر جلبک­های دریایی و یا استفاده از عصاره­ی آنها در خوراک آبزیان از جمله میگو به جهت دارا بودن منابع پروتئینی، معدنی و ویتامینی در مطالعات متعدد مورد بررسی قرار گرفته و این در حالی است که ذخایر ماهیان غیرماکول تامین کننده­ی پودر ماهی مورد استفاده در صنعت خوراک آبزیان روز به روز در حال کاهش می­باشد. از جلبک­های غالب در این زمینه می­توان به گونه­های سارگاسوم، انترومورفا، آسوفیلوم، ماکروکیستیس، کریپتونمیا و اولوا اشاره نمود. این جلبک­ها برای تامین اهداف مختلفی همچون جایگزینی منابع پروتئینی و یا در نقش همبند و یا جاذب غذایی مورد استفاده قرار می­گیرند. گنجاندن پودر جلبک­های مختلف به میزان 5% در خوراک میگو موجب بهبود رشد و افزایش کارایی خوراک شده است. استفاده از پودر جلبک نباید از %10 تجاوز نماید زیرا می­تواند در رشد میگو آثار مخرب به جا بگذارد. میزان مطلوب کاربرد جلبک در جیره­ی میگو بسته به نوع جلبک و گونه­ی میگوی مصرف کننده­ی آن متفاوت می­باشد. علاوه بر تاثیر جلبک در رشد میگو می­توان از قابلیت آن برای بهبود کیفیت پلت، افزایش میزان مصرف خوراک و افزایش میزان مقاومت میگوها در برابر بیماری­ها نیز اشاره نمود. به طور کلی استفاده از جلبک­های تازه در جیره مولدین میگو و جلبک­های تخمیر شده برای خوراک لارو میگو می­تواند گزینه­های خوبی را برای تغذیه میگو در مراحل مختلف رشدی ایجاد نماید.

کلیدواژه‌ها