خصوصیات ژنتیکی میگوهای پنائیده و معرفی انواع نشانگرهای مناسب برای مطالعه رابطه فیلوژنتیکی آبزیان با تاکید بر میگو

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسنده

دانشگاه شهید چمران اهواز دانشکده دامپزشکی بخش آبزیان

چکیده

رشـــد علم ژنتیک در طی دهه اخیر شگفت انگیز بوده است و ابـزارهای جدید به آن سرعت بخشیده است، اما پیشرفت در زمینه ژنتیک میگوها کند بوده که بدلیل کمبود دانش کلیدی در زمینه بیولــوژی آنها است. میگوهای خانواده پنائیده از آبزیان ارزشمندی هستند که به صورت گسترده در آب­های گرمسیری و نیمه گرمسیری زندگی می کنند و بیش از نیمی از تولید ناخالص میگو در جهان را به خود اختصاص می­دهند. در میگوها ممکن است تکامل ژنوم زیاد افزایش یافته باشد و راهی برای اندازه گیری صحیح آن وجود ندارد ولی احتمالا سرعت جدایی مورفولوژیکی در میگوها پایین است و جدایی ژنتیکی میان دو گونه بسیار شبیه مؤید آن است که یک عامل پایدار کننده روی شکل ظاهری و ویژگی­های اکولوژیکی اثر می­کند، ولی تفاوت­های مولکولی به صورت معمولی ظاهر می­شوند. یکی از راه­های کمک به توسعه و حفظ منابع شیلاتی،  مطالعه جمعیت­ها و تنوع ژنتیکی آن­ها با استفاده از علم ژنتیک است.

کلیدواژه‌ها