1
مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور_ چابهار. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
2
کارشناس بخش بهداشت و بیماریهای پژوهشکده میگوی کشور. موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
چکیده
تکثیر شاه‌میگوهای Palinuridae در حد تحقیقاتی بوده و به‌صورت تجاری در نیامده است. گذر مراحل مختلف لاروهای فیلوزومای شاه میگوهای Palinuridae در اقیانوس‌ها سپری میشود. لاروهای مرحله فیلوزومای پایانی توسط جریانات دریایی به‌سوی سواحل رانده می‌شوند. آن‌ها در اثر تغییر شوری، دگردیسی نموده و تبدیل به مرحله پرولوس[1] شناگر ارادی[2] میگردند. این پست لاروها با کمک حواس (گیرنده‌های حسی-مکانیکی و شیمیایی)، اجرام آسمانی و صدای انعکاس یافته امواج در برخورد به صخرهها، به‌سوی ساحل شنا کرده و پس از رسیدن در جای مناسب استقرار می‌یابند. بیشترین تلفات پرولوسها توسط شکارچیان در زمان استقرار به میزان 75 تا 97 درصد اتفاق می‌افتد. پرولوسهای بازگشته به ساحل را می‌توان با کالکتورکارگذاری صید کرده و برای پرورش به حوضچههای بتونی انتقال داد. پرولوس Palinurids دو تا چهار هفته تغذیه نمیکنند. آن‌ها پس از پوست‌اندازی به شاه‌میگوی اولیه تبدیل شده و فعالانه تغذیه میکنند. شاه‌میگوهای جوان اولیه پس از طی مدت 16 ماه پرورش، به وزن تجاری 300 گرم میرسند. 25 درصدشان برای بازسازی ذخایر، در زیستگاه‌های طبیعی رهاسازی می‌شوند. بقیه شاه‌میگوها صید کرده و به‌صورت زنده صادر میکنند.
)