موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور پژوهشکده میگوی کشور
چکیده
با توجه به گسترش بیماریهای میگو (بخصوص بیماریهای ویروسی) و تأثیر آنها بر صنعت میگوی پرورشی، ایمنی زیستی به یکی از ارکان اساسی عملیات پرورش در هر مزرعهای تبدیل شده است. موفقیت یا شکست پرورش میگو به روشهای پیشگیری و کنترل موفقیتآمیز آن مزرعه نسبت به بیماریها بستگی دارد. مزارع موجود در کشور غالباً عاری از عوامل بیماریزا نیستند، بنابراین امکانات اجرایی کاهش مخاطرات این عوامل بیماریزا بایستی در مزارع وجود داشته باشد. در ایران یکی از مهمترین بیماریهای موجود در کشور که متأسفانه موجب ایجاد خسارات بسیار به پرورشدهندگان میگو شده است، بیماری ویروسی لکه سفید میگو است که نیاز است با برنامهریزی و طراحی مناسب مزارع پرورش میگو از شیوع آن در مزرعه پرورشی پیشگیری کرد. برای این کار مهم بایستی از سیستمهای پرورش زیست ایمن یا بیوسکیور استفاده کرد. بیوسکیوریتی یا ایمنی زیستی با طراحی خوب مزرعه آغاز و با سایر عملیات پیشگیری از بیماریها در مزرعه ادامه مییابد. درک خصوصیات هر ویروس یک فاکتور کلیدی در کنترل آن است. شناسایی و کنترل ویروس موقع بروز بیماری در مزرعه بسیار دیر است و بهتر است این آموزش قبل از بروز بیماری در مزرعه انجام شود.