پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی (AREO)، بوشهر، ایران
چکیده
شیوع بیماری‌های اپیدمیک (همه گیر) و نوپدید در صنعت میگو زیان‌های فراوانی به این صنعت بویژه در کشورهای آسیایی و جنوب شرق آسیا شامل چین، هند، مالزی، اندونزی، فیلیپین، ویتنام و تایلند وارد نموده است. بیماری ویروسی مرگ پنهان [1]یکی از بیماری‌های نوپدید در صنعت پرورش میگو می‌باشد. عامل ایجاد کنند بیماری یک ویروس RNA دار تک رشته‌ای کروی بدون پوشش از جنس نوداویروس می‌باشد. مهمترین گونه‌های حساس به این بیماری شامل میگوی ببری سیاه[2]، میگوی ژاپنی[3]، میگوی چینی[4]، میگوی سفید غربی و میگوی روزنبرگی[5] می‌باشند. بیماری بطور عمده در طول 80-60 روز پس از ذخیره سازی بروز پیدا می‌کند که معمولاً با تلفات بالای 80 درصد همراه است. از مهمترین علائم بالینی میگوهای آلوده شده به بیماری ویروسی مرگ پنهان می‌توان به نکروز، سفید شدن و رنگ پریدگی عضلات مخطط شکمی، نکروز و آتروفی (کوچک شدن) هپاتوپانکراس، خالی بودن روده و معده، نرم شدن پوسته و کندی رشد اشاره نمود.
)