پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر - ایران
چکیده
صنعت پرورش میگو در استان های جنوبی کشور به دلیل شرایط اقلیمی و مدیریتی دارای سوددهی بسیار محدود همراه با اثرات نامطلوب زیست محیطی است. بخش زیادی از دوره پرورش، در شرایط دمایی نامناسب برای رشد میگو می باشد و فقط امکان یک دوره پرورش در طول سال وجود دارد. عدم استفاده مناسب از سرمایه و ابزار، منجر به افزایش هزینه تولید شده، تخلیه پساب های غنی از مواد آلی و مواد مغذی در محیط، ضمن حاصلخیزی آب های ساحلی منجر به تشدید مشکلات زیست محیطی می گردد. یکی از راه های برون رفت از مشکلات فوق، پرورش میگو در محیطی بسته همراه با تصفیه پیوسته آب می باشد. این روش هر چند در مقایسه با روش سنتی از نظر اقتصادی نیازمند سرمایه اولیه بیشتری است ولی با به کارگیری آن، ایجاد مقاومت در برابر شیوع بیماری ها، انجام تعداد دوره های بیشتر پرورش با تراکم زیاد در طول سال، بازیافت آب و مواد زاید، کاستن اثرات نامطلوب زیست محیطی، تضمین بیشتر سرمایه و سود و در نهایت شکوفایی صنعت پرورش میگو، امکان پذیر است.
)