پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر - ایران
چکیده
در حال حاضر پرورش میگو با وجود بیماری در اغلب کشورها، با پیشگیری و کنترل بیماری از طریق مدیریت بهداشتی و بکارگیری روش‌های نوین پرورش در حال انجام است. عموماً محیط پرورش میگو به خصوص درسیستم های متراکم، محیطی غنی از مواد مغذی می‌باشد که این محیط برای رشد و تکثیر انواع عوامل بیماریزا بخصوص باکتری ها بسیار مساعد می باشد .برخی مطالعات نشان داده‌اند که پرورش توام میگو با برخی گونه‌های ماهی می‌تواند به عنوان یک راهکار ساده وکارآ برای بهبود محیط پرورش و جلوگیری از بروز بیماری‌ها درمزارع پرورش میگو مطرح باشد. در همین راستا محققین موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور تا کنون دو پروژه تحقیقاتی تحت عناوین: "بررسی امکان پرورش توام خامه ماهی و میگوی سفید هندی" و " بررسی امکان پرورش توام میگوی سفیدغربی[1]و ماهی کفال خاکستری[2]در استخرهای خاکی پرورش میگوی سایت گواتر، استان سیستان وبلوچستان"به ترتیب در پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس (بندرعباس) و مرکز تحقیقات شیلاتی چابهار انجام داده اند که هر دو مورد حاکی از تأثیر مثبت گونه‌های ماهی بر اکوسیستم استخر و بهبود شرایط محیطی و عملکرد تولید میگو می باشد. نتایج هر دو تحقیق نشان می دهدکه پرورش توام میگو و ماهی در استخرهای خاکی با در نظر گرفتن نسبت مناسب ذخیره سازی میگو و ماهی، امکانپذیر بوده وعلاوه بر بهبود شرایط بهداشتی و محیطی استخر، موجب افزایش تولید محصول میگو می‌شود.
)