آخرین یافته‌ها درباره اثر محرک‌های ایمنی د رمیگو با تاکید بر تحقیقات داخل کشور

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسنده

دانشجوی دکتری بهداشت آبزیان ، گروه علوم و درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهداز

چکیده

تکامل، پیچیدگی و توسعه­ی سیستم ایمنی جانداران تا حد زیادی با جایگاه تکاملی آن در سیستماتیک جانوری منطبق است، لذا در میگو که از بی مهرگان و در رده های پایین طبقه بندی جانوری است، سیستم ایمنی ساده تر و بیشتر با ارجحیت ایمنی غیر اختصاصی است. لذا استفاده از محرک های ایمنی و تحریک ایمنی غیر اختصاصی در پرورش میگو به منظور جلوگیری از بیماری ها از موارد توسعه ای امیدوار کننده است. تاثیر تحریک ایمنی چندین ترکیب مانند بتا 1، 3 گلوکان، باکترین ( باکتری غیر فعال شده یا بخشی از یک باکتری)، پپتیدو گلیکان ها، لیپو پلی ساکارید ها، فوکوئیدان ها و تعدادی دیگر توسط محققین مختلفی مطالعه شده است. سخت پوستان  به شدت به مکانیسم های دفاعی غیر اختصاصی وابسته هستند. بنابراین تحریک این مکانیسم ها با محرک های ایمنی ممکن است نقش مهمی در برابر بیماری ایفا کند. روش های تجویز متعدد مانند تزریق، غوطه وری و خوراکی در میگو بررسی شده اند که اثرات متفاوتی بر ایمنی و افزایش مقاومت در برابر عوامل بیماریزای میکروبی نشان می دهد. در این تحقیق سعی شده است علاوه بر مروری بر جایگاه ایمنی غیر اختصاصی و محرک های ایمنی در میگو، آخرین یافته ها در جهان و نیز داخل کشور در این مورد بررسی گردند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 18 تیر 1396
  • تاریخ پذیرش: 18 تیر 1396

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار